Józef Domagała*, Robert Czerniawski*, Małgorzata Pilecka-Rapacz*, Vitautas Kesminas**
*Uniwersytet Szczeciński, **Nature Research Centre, Vilnius, Lithuania
Streszczenie
Wpływ zapór bobrowych na stan ichtiofauny cieków jest rozważany od wielu lat. Jedni autorzy twierdzą że zapory bobrowe odgrywają pozytywną rolę w funkcjonowaniu ekosystemów wodnych, ponieważ zwiększają bioróżnorodność ichtiofauny, podczas gdy inni twierdzą, że wpływ tych zapór jest negatywny. Celem pracy było określenie bezpośredniego i pośredniego wpływu piętrzeń bobrowych na liczebność ryb łososiowatych i skuteczność zarybiania nimi małych cieków Sitna i Pokrętna. W latach przed powstaniem zapory bobrowej narybek troci odławiany był na całej długości odcinka. Natomiast później, pomimo, że narybek wsiedlany był również powyżej spiętrzenia spowodowanego zaporą bobrową, to ryby w niewielkiej liczbie odławiane były tylko na odcinku poniżej spiętrzenia. Na podstawie wyników pracy można przypuszczać, że zapory bobrowe przyczyniły się do pogorszenia warunków biologicznych i morfologicznych, właściwych dla przeżycia ryb łososiowatych, jak również negatywnie wpłynęły na efekty zarybień. To negatywne oddziaływanie w największym stopniu widoczne było w przypadku liczby odłowionych ryb. Głównymi powodami spadku liczby odławianych ryb łososiowatych mogły być wywołane powstaniem zapory bobrowej: i) zmiany warunków hydrologicznych; ii) zmiany warunków fizyko-chemicznych, szczególnie podwyższenie temperatury wody; iii) zwiększenie liczby ryb typowych dla zbiorników limnetycznych, w tym szczupaka i okonia, drapieżników zjadających narybek troci; iv) zamulenie dna cieku.
Słowa kluczowe
zapory bobrowe; zarybianie trocią
Pełny tekst
PDF (English)
